kabak çekirdeği

Kabak sıcağı seven bir kültürdür. Tohumlar, 13°C'lik bir tohum paketleme derinliğinde sabit bir toprak sıcaklığı oluşturduklarında çimlenmeye başlar; Çimlenme sürecinin çok daha hızlı gerçekleştiği optimum sıcaklık 33-35 °C'dir. Büyüme ve gelişme için en uygun sıcaklık 20-25 °C'dir.

Diğer kavunlar gibi, kabak da kuraklığa dayanıklı bir ürün olarak kabul edilir. Ancak onlara göre nemi daha çok sever. Bu, çok fazla nemi buharlaştıran güçlü bir asimilasyon cihazının geliştirilmesinin yanı sıra, büyüme mevsimi boyunca balkabağında yoğun bir büyümenin gözlenmesinden kaynaklanmaktadır. Terleme katsayısı 834'tür. Kabak için en uygun toprak nemi yumurtalık oluşmadan önce %80, meyve gelişimi sırasında %70'tir.
Kabak ışığı seven bir kültürdür. Yabancı otların gölgelenmesi veya kalınlaşması sonucunda güneşe maruz kalmama, asimilasyonu azaltır, çiçeklenmeyi ve dişi çiçeklerin oluşumunu geciktirir, bu da sonuçta mahsulü ve kalitesini olumsuz etkiler. Kabak, toprak verimliliğine yönelik talepleri artırdı. Onlar için en iyi topraklar kara toprak, hafif tın ve tındır, asitliği yüksek topraklarda zayıf gelişirler.

Yüksek organik içeriğe sahip iyi drene edilmiş topraklar, kabak bitkileri için idealdir. Erken üretim için kumlu veya kumlu toprak tercih edilir, ancak kabak bitkileri farklı toprak türlerinde yetiştirilebilir. Yeterli hava drenajına sahip tarlalar, mevsim başında veya sonunda dondan kaçınabilir ve bu da daha uzun bir büyüme mevsimi ile sonuçlanır. Nispeten kuru, kirli bir durumda, iyi su tutma özelliklerine sahip ağır toprak tercih edilebilir. Ancak uzun süre ıslak halde kalan veya büyük makinelerle sıkıştırılmış çok ağır topraklardan toprağın yeterince havalandırılması gerektiğinden kaçınılmalıdır.

Tohum tedavisi, diğer hastalıkların yanı sıra kırbaçlanmayı önlemeye yardımcı olabilir. Tohum şirketleri genellikle çimlenmeyi ve canlılığı artırmak için kabak tohumlarını fungisitler ve adjuvanlarla kaplar. Sıcak su uygulaması (yaklaşık 50°C), bazı tohum kaynaklı hastalıkları kontrol eder ve aynı zamanda taze hasat edilmiş tohumların çimlenmesini destekler. Diğer kabak mahsullerinin tohumları, sıcak su arıtmasını etkili bir şekilde kullanmak için çok büyüktür, çünkü dış tabakalar, ısı içeriye nüfuz etmeden ölebilir.

Kabak bitkileri genellikle geç don tehlikesi geçtikten sonra tarlaya ekilir. Kabak, kavun, karpuz, kabak ve lif kabağı, uzun bir büyüme mevsimi gerektirir. Salatalık, kabak ve acı kabak, sıcak havalarda hızla büyür ve yenilebilir, olgunlaşmamış meyvenin tohumdan hasadına kadar 2 aydan kısa sürer. Kaliforniya'da ve diğer uzun yetiştirme mevsimi olan bölgelerde, mekanize hasat için ikili bir mahsul yetiştirmek ve bir tarlaya iki kabak mahsulü ekmek mümkündür. Don olmayan tropik bölgelerde, bir bal kabağı yılda iki ürün verebilir ve olgun hayota bitkileri yıl boyunca meyve verir.

Monokültür günümüzde yaygındır. Geçmişte, Yerli Amerikalılar örneğin kabağı kullandılar.usamısır ve fasulye ekildi ve bu hala Latin Amerika'nın bazı bölgelerinde uygulanmaktadır. Melezleme, squash z'nin olduğu Afrika'da da uygulanmaktadır.usaMmen manyok ve tatlı patatesle, Egusi ise tahıl ve tatlı patatesle yetiştirilir.

Tarlada doğrudan ekim yaygındır. Daha az mekanize toplumlarda, ekim genellikle bir höyük sistemi aracılığıyla yapılır, üç ila on tohum aynı noktaya elle ekilir ve ardından her höyükte bir ila üç bitki olacak şekilde seyreltilir. Ev bahçıvanları ve diğer insanlar hala bu şekilde ekim yapsa da, gelişmiş ülkelerdeki çoğu büyük üretici artık kabak mahsullerini tohumları eşit şekilde dağıtarak seyreltme ihtiyacını ortadan kaldıran hassas traktörlü mibzerlerle ekiyor.

Sezonu kısa olan bölgelerde, seralara ve yetiştirme odalarına tohum ekilerek ve genç bitkiler tarlaya nakledilerek sezon uzatılabilir. Nakledilen bitkilerin yaşı 3-4 hafta olmalı ve köklenmemelidir. Nakledilen bitkiler, tohumsuz bir ortamda veya bitkilerin köklere zarar vermeden nakledilmesine izin veren başka kaplarda köklendirilmelidir. Sezonun başlarında, özellikle plastik malç ve sıra aralığı olduğunda, fidelerin kullanılması olgunlaşmayı hızlandırabilir ve çiftçinin fiyatların genellikle daha yüksek olduğu mevsimde erken hasat yapmasına yardımcı olabilir.

Çimlenmenin ortaya çıkma hızı, tohumların ekildiği derinlikten etkilenir. Sezonun başında fidan eken bahçıvanlar bazen tohumları iki farklı derinlikte ekerler. Küçük fideler önce filizlenir ve fideler geç donlardan ölmemişse erken pazar için hasat edilebilir, bu durumda dondan sonra ortaya çıkan daha derin fidanlarla değiştirilebilir.

Kabak ve bazı C. pepo kabak çeşitleri tipik olarak çalı şeklindedir ve kıvırcık kabak bitkilerinden çok daha yakın aralıklarla yetiştirilir. Kavun, hıyar ve karpuz için kısa boğumlu ve kompakt bitki şekilli çalı çeşitleri de vardır. Sınırlı alana sahip ev bahçıvanları tarafından yetiştirilirler, ancak nadiren ticari çiftliklerde yetiştirilirler. Küçük çalı hıyarları ("Baby Bush" gibi) mümkün olduğunca birbirine yakın veya her 5 inçte bir sıralara yerleştirilebilir.

Kabak tasfiyesi, donmadan önce tek adımda yapılır. Hafif bir don olgun meyveye zarar vermez ve kamçıları yok ederek ve meyveyi açığa çıkararak hasadı kolaylaştırır, ancak 10°C'nin altındaki sıcaklıklara uzun süre maruz kalması meyveye zarar verir. Meyve fazla yağış gelmeden hasat edilebilirse depolama ömrü uzar.

Meyveli kabak hasadı yapılırken raf ömrünün daha uzun olması için 2-3 cm'lik sap bırakılması önerilir. Doğrudan büyük palet kaplarında hasat yapılırken, diğer meyvelere zarar vermemek için sapın uzunluğu kısaltılmalı veya çıkarılmalıdır.

Kabak meyvesinin olgunluğunu kabuğunun rengi ve yoğunluğu belirler. Tropikal ülkelerde, olgun meyveler kabuğu parlaklığını kaybettiğinde toplanır.

Kabak meyveleri boyut, şekil ve renk bakımından oldukça değişkendir, bu nedenle tek bir hasattan tutarlı bir ürün elde etmek zordur. Bununla birlikte, görünüm tekdüzeliğine göre sıralama, pazar taleplerini karşılamak için önemlidir. İç pazarda su kabağı yapmak için meyvenin ağırlığına göre üç sabit boyut kategorisi (küçük, orta ve büyük) vardır. Küçük kabaklar 1,4 ila 3,2 pound, orta kabaklar 3,3 ila 5,5 pound ve büyük kabaklar 5,6 pound veya daha fazladır. 5,6 ila 8 kg ağırlığındaki büyük meyveler tercih edilmekle birlikte, ihracat pazarları farklı büyüklükteki meyveleri kabul etmektedir. Meyvenin şekli yuvarlak, ovalden hafif yassıya kadar değişebilir. Kabuğun rengi de yeşil, mavi-yeşilden ten rengine kadar değişir. Çizgiler genellikle beyaz veya kremsi olmasına rağmen, kabuğun çizgili deseni veya beneklenmesi de değişir. Kabuk pürüzsüz veya buruşuk olabilir.

Tüm meyveler dış olgunluk belirtileri açısından incelenmeli ve sadece olgun kabaklar torbalanmalıdır. Meyvenin kabuğunda göze çarpan herhangi bir leke olmamalıdır. Kabuğun rengi solmamalı veya yüzeysel küf oluşumu görülmemelidir. Meyvede böcek veya mekanik hasar bulunmamalı ve kısmen çürümüş meyveler reddedilmelidir. Meyve, ciddi çürüme problemlerinden kaçınmak için kapalı bir gövde ucuna sahip olmalı ve çatlak olmamalıdır. Piyasada birçok kabak dilimlenmiş olarak satıldığı için eti yoğun ve koyu turuncu olmalıdır. İç rengi değerlendirmek için rastgele seçilen meyveler ara sıra açılmalıdır.

Bozulmamış meyveler depolamaya uygundur. Hemen satılmayacak kabaklar serin, kuru ve iyi havalandırılan bir alanda saklanmalıdır. Kabak için en uygun saklama sıcaklığı 10-12 °C ve bağıl nem %70-75'tir. Bu sıcaklıkta, meyve önemli bir kalite kaybı olmadan 3 aya kadar saklanabilir. Ortam sıcaklıklarında saklama, aşırı kilo kaybına, yüzey renk yoğunluğunun kaybına ve mutfak kalitesinin düşmesine neden olacaktır. Yeşil kabuklu çeşitler, yüksek sıcaklıkta yavaş yavaş sararır ve hamur kuru ve lifli hale gelir. Balkabağının ortam sıcaklığındaki raf ömrü birkaç hafta ile sınırlıdır. Öte yandan meyveler düşük sıcaklıklarda saklanmamalıdır. Kabaklar soğuğa karşı hassastır ve asla 10°C'nin altında saklanmamalıdır.

Sıcak ve kuru odalarda, meyveler kış boyunca saklanabilir.

Kabağı satmak için kullanılan ambalaj, pazarın amacına bağlıdır. Karayipler'de iç pazara ve en yakın ihracat noktalarına satılan meyveler genellikle file torbalarda paketlenir. Torbalar genellikle üç ila yedi meyve içerir ve ağırlıkları 23 kg civarındadır. Ancak file çantalar pratik olarak morluklara ve yaralanmalara karşı koruma sağlamaz. Meyve büyüklüğündeki değişkenlik ayrıca file çanta şişkinliği ile ilgili problemler yaratır. Daha uzak ihracat pazarlarına yönelik daha küçük kabaklar, 19 kg meyve içeren güçlü, iyi havalandırılan kartonlara paketlenmelidir. Kartonlar minimum çekme mukavemetine sahip olmalı ve meyveyi ayırmak ve korumak için iç ayırıcılar kullanılmalıdır.

360 ila 410 kg arasında meyve tutan büyük, ahşap dökme konteynerler, ihracat pazarlarına deniz taşımacılığı için kullanılabilir. Kutularda paketlenen ve deniz konteynırlarında sevk edilen su kabakları, nakliye sırasında oluşan nem ve nefes almayla ilgili ağırlık kaybını hesaba katmak için ağırlıkça %5 ek içermelidir.