Ayçiçeği tohumları

Ayçiçeği tohumlarının faydaları kimyasal Z'lerinde yatmaktadır.usaövgü. Ve vücut için gerekli bazı maddelerin içeriği açısından eşit olması zordur. 100 gram kızarmış ayçekirdeği yemek, günlük bir tiamin (B1), riboflavin (B20) ve pantotenik asit (B2) normunun %5'sini, gerekli piridoksinin (B64) %6'ünü ve günlük folik normunun yarısını sağlar. asit (B9 ).

B vitaminleri büyük miktarda tokoferol ile desteklenir. Günlük tüketim normunu karşılamak için 50 gram ayçekirdeği yeterlidir. Tokoferol veya E vitamini, önemli bir antioksidan olduğu için vücut için inanılmaz derecede önemlidir. Bu tür maddeler kanserin gelişmesini engeller ve dokuların gençleşmesini destekleyerek yaşlanma sürecini yavaşlatır.

Mineralzusaayçiçeği tohumlarının bileşimi çok çeşitli değil, çok doymuş. 100 gram ayçekirdeği, gerekli miktarda magnezyum ve fosforun %81-82'sini, selenyum ve bakır normunun %97'sini, gerekli manganez hacminin yaklaşık %100'ünü ve bakırın %180'ini içerir. Kalsiyum (%7,8), demir (%29) ve potasyum (%26) seviyeleri nispeten düşüktür, ancak diğer yaygın gıdalarla iyi bir şekilde yenilenir. Ve çinko miktarına göre, ayçiçeği tohumlarının neredeyse hiç alternatifi yok -% 42.

Vücut üzerinde geniş bir yararlı etki, vitamin E ve PP (nikotinik asit) ile kombinasyon halinde bir B1-B9 vitamini kompleksine sahiptir. Etkili metabolizma, yağ asitlerinin dönüşümü ve yüksek kaliteli lipit metabolizması için bu maddelerin yeterli miktarı gereklidir. B vitamini eksikliği genellikle birçok kozmetik sorunun nedenidir. Eksikliği saçın, cildin, tırnakların durumunu kötüleştirir, kırılgan, kuru ve kırılgan hale getirir. ZusaAyçekirdeği ve yağı ile birlikte vitaminler bu tür rahatsızlıkları önlemek için çalışır.

Büyük miktarda magnezyum sayesinde düzenli ayçiçeği çekirdeği alımı, vücutta sakinleşmeyi, sinir sistemini dengelemeyi, vücutta sinirsel bağlantılar ve dürtüler oluşturmayı destekler. Kararlı bir şekilde işleyen bir sinir sistemi, stres, hastalık ve diğer olumsuz olayların sonuçlarını hafifletir.

Vücudun diğer bileşenlerle çatışması olmadığında, vücuttaki bakır eksikliği için ayçekirdeği çok faydalı olabilir. Eser element hemoglobin üretiminden sorumludur ve bu nedenle anemiyi önlemek ve tedavi etmek için gereklidir. Element doğal kollajen sentezini desteklediği ve böylece kırışıklıkları düzelttiği için bakırın sağlıklı bir cilde de ihtiyacı vardır.

Ay çekirdeğinde bol miktarda bulunan diyet lifi de vücut üzerinde olumlu bir etkiye sahiptir. Az yağlı, sindirilemeyen lif bağırsaklardan geçer ve yiyecek artıklarını toplar. Bu, kan akışını artıran sindirim organlarının duvarlarına hafif bir masaj yapılmasını içerir.

Ayçiçeği tohumlarının sindirim sistemi üzerindeki yararlı etkisi, birçok antiseptik maddenin geçişinde de ifade edilir: flavonoidler, organik asitler, mineraller vb. Bu, sağlıklı bir mikroflorayı korur ve geri yükler. Ayçiçeğinin mükemmel bir antelmintik bitki olarak görülmesi boşuna değildir. Ayçekirdeği de bu özelliğe sahiptir, ancak hedeflenen helmint uygulamasında yağ çok daha etkilidir.

bitkibiomantık

Kök 3 m boyunda, düz, sert tüylerle kaplıdır. Yapraklar oval kalp şeklinde, 40 cm uzunluğa kadar koyu yeşil, sert, kısa, tüylü tüylerle kaplıdır.

30-50 cm çaplarında, gündüzleri güneşe doğru dönen çiçekler (sadece genç bitkilerde). Yaprakları dilli, turuncu-sarı, 4-7 cm uzunluğunda; iç - kahverengi-sarı, boru şeklinde, çok sayıda - 500 ila 3000 adet. Çiçeğin içinde kaynaşmış anterlere sahip 4 organ bulunur. Bir sap üzerinde bir çiçek oluştururlar, ancak ek, küçük sürgünlerle karşılaşırlar.

Ayçiçeği Ağustos ayında 30 gün çiçek açar. Meyveler çekirdekli, hafifçe sıkıştırılmış, gevşek 8-15 mm uzunluğunda ve 4-8 mm genişliğindedir. Beyaz, gri, siyah veya kösele meyve veren gövdeli çizgili olabilir.

Ayçiçeği, özel cihazlar - hasat makineleri kullanılarak toplanır. 40-50 cm aralıklarla sıralar halinde büyür. Hasat, özen ve deneyim gerektirir - sıraya girmezseniz, sap basitçe kırılır ve hasat azalır.

Ayçiçeğindeki ana şey tohumlardır. Onlar için bu çok verimli bitki yetiştirilir. Yaklaşık 3 bin aynı tohum içeren bir tohumdan bütün bir çiçek büyür. Ayçiçeği tohumları çiğ olarak yenir, kızartılır, onlardan ayçiçeği adı verilen yağ elde edilir. Günümüzde tarım kültürü çok yaygındır. O zamana kadar, yağ içeriği ve sepetlerin (çiçeklerin) boyutunda farklılık gösteren birçok ayçiçeği çeşidini piyasaya sürdüler.

ayçiçeği türleri

Ayçiçeği dünya çapında çok yaygın bir kültürdür. Bitkinin yaklaşık 60 çeşidi yetiştiriciler tarafından yetiştirilmiştir. Yabani ayçiçeği küçük tohumlara sahiptir. Ve ortak ayçiçeği tohumları iki kategoriye ayrılır:

• karnaval üretimi için;
• şekerleme endüstrisi için;

Linoleik, oleik ve doymuş asitlerin miktarına bağlı olarak değişen kalitede üç ana yağ türü vardır:

1. Ayçiçeği tekli doymamış veya yüksek oleik asit – kolesterol seviyelerini bozmadan yağın hızlı sindirilebilirliğini etkileyen %82 ​​oleik asit içerir.
2. Çoklu doymamış veya sıradan ayçiçeği - oleik asit içeriği sadece% 25-30, linoleik asit% 65 ve doymuş asitler% 10-11 olduğundan, tohumların diyette kullanılması önerilir.
3. Ortalama yağ içeriğine sahip ayçiçekleri - bu çeşit hala geliştirilme aşamasındadır ve yalnızca USA kayıtlı.

Ayçiçeği yetiştirme teknolojisi

Ayçiçeği ekimi hem büyük çiftlikler hem de küçük yerel alanlar için büyük karlılığa sahiptir. İlk durumda, karlı ve etkili bir iş alacaksınız ve ikincisinde - yağ, tohum, hayvan yemi olan bir ev alacaksınız.

Yağlı bitkiler arasında ayçiçeği, üretilen ürün açısından dünyada sadece dördüncü sırada yer almaktadır. 2013 yılında Birleşmiş Milletler'e göre ayçiçeği tohumu üretiminde dünya lideri Ukrayna (1,105 milyon ton) ve Rusya (0,984 milyon ton) oldu. Üçüncü sırada Arjantin üç kat daha az üretim yaptı - 310 bin ton. Ayçiçek yağı üretimine ilişkin veriler benzerdir - Ukrayna ve Rusya liderdir. 27 AB ülkesi bile toplamda Rus değerlerini geçmiyor – 3140'e karşı 3570 (bin ton).

Ayçiçekleri, hem büyük tarlalarda hem de sıradan bir yatağın ortasındaki tek örneklerde güvenle büyüyebilir. Onun için asıl olan Z'de uygun bir topraktır.usakompozisyon / yapı ve olumsuz seleflerin olmaması. Bunlar arasında bezelye, kanola, fasulye, şeker pancarı, çok yıllık otlar bulunur. Ayçiçeği en iyi mısır, buğday, patatesten sonra yetişir. Ayçiçeğinin kendisi, yalnızca 5-6 yıl sonra orijinal yetiştirme yerine iade edilmelidir.

Ayçiçekleri 4 metre derinliğe ve yanlarda 1 metreye kadar büyüyebilen güçlü bir kök sistemine sahiptir. Arsa güneş tarafından iyi aydınlatılmalı ve kuvvetli rüzgarlardan korunmalıdır. Ortalama asitliğe sahip bir yetiştirme ortamı arzu edilir. Kara toprak ve kumlu balçık çok uygundur. Ağır killi ve tuzlu toprak, ayçiçeğinin büyümesine izin vermez.

Ayçiçeği ekimi, toprağın +10-+12 5 cm derinliğinde ısındığı Mayıs-Haziran aylarında yapılır. Tohumlar önce bir büyüme uyarıcısı ile sulu bir potasyum permanganat çözeltisinde kısaca tutulur ve daha sonra 5-8 santimetre derinliğe kadar toprağa gönderilir. Gübreler ve mineral gübreler bir önceki sonbaharda tanıtılmalıdır ve yuvalara 20-25 g amonyum nitratın yanı sıra her lineer metre için 20 g süperfosfat eklenmesi önerilir.

İlk sürgünler bir buçuk ila iki hafta içinde görünümlerini memnun edecek, ancak tohum materyalinin derin bir şekilde kapatılmasıyla çimlenme 3-3,5 hafta ertelenebilir. Bir dizi yeşil kütle için, güherçile ile yeniden doldurmaya izin verilir ve üçüncü yaprak çiftinin ortaya çıkmasından sonra, bitki 60-70 cm'de büyümeye ulaştığında durarak sığ gevşemeye izin verilir.

Ayçiçeklerinin seyrek fakat bol sulamaya ihtiyacı vardır. Topraktan aktif olarak mineral çektiği için üçüncü yaprak çiftinden sonra metrekareye 20-40 g oranında süperfosfatla beslenmesi gerekir. Sepetlerin oluşumundan sonra, seyreltilmiş potasyum sülfat (1 l su başına 10 yemek kaşığı) ve sığırkuyruğu (1: 10) infüzyonu ile toprağa azot ve potasyum verilmesi gerekir. Bitki tohumlama aşamasına girerken potasyum sülfat yeniden verilir.

Bitkinin çiçek başı güneşe ulaşmayı bırakıp hep doğuya baktığında hasat zamanı gelir. Bu zamanda tohumların kendisi sertleşir ve kararır ve yapraklar kurur. Önce sepetler çıkarılır ve kurumaya gönderilir, ardından tohumlar onlardan çıkarılır ve kurumaya gönderilir.

Ham ayçiçeği tohumu, kendi tıkanması, nemi ve kendi kendine ısınma kabiliyeti nedeniyle yetersiz depolanır (ve bu, arpa ve buğdaydan daha hızlı gerçekleşir). İlk olarak, kimyasal Z değişirusaYağların dönüştürülmesi, ardından - proteinler ve son olarak tohumların faydalı özellikleri tamamen kaybolabilir. Kural olarak, ürünün eşit olmayan olgunluğu, depolama türü üzerinde en kötü etkiye sahiptir. Sıcaklıktaki artış ayrıca küf gelişimine ve mikroorganizmaların çoğalmasına da katkıda bulunur.

Taze ayçiçeği tohumları %7'ye kadar nem ve +10 °C'ye kadar sıcaklıkta saklanmalıdır. Yüksek kaliteli uzun süreli depolama için ürünün ayrıca temizlenmesi ve kurutulması gerekir. Nem oranı %11-13 olan ayçiçekleri +2 °C - +10 °C'de saklanabilir. Daha yüksek nemde, yabancı maddelerden ve şımarık tohumlardan temizlenir, ardından soğutulur. Yabancı ot kirleticileri %2'den fazla olmamalıdır.

Bu gibi durumlarda, ürünün faydalı özellikleri, toplandıktan sonra 3-6 ay boyunca kalacaktır. Depolama odası kuru ve dezenfekte edilmelidir. Ayçiçekleri, uygun şekilde donatılmışsa paletler üzerinde torbalarda veya dökme olarak depolanır.

ayçiçeği ürünleri

Yağ

Ayçiçeğinin en büyük pazar segmenti yağ çıkarmadır. Ayrıca, yağ, gıda endüstrisinde veya yarı mamul veya bitmiş ürünlerin imalatında bir bileşen olarak kullanılır; veya bitmiş ürün olarak şişelenir.

Ayçiçek yağı, düşük fiyatlarla toplu olarak ticareti yapılan bir emtia olarak daha da bölümlere ayrılabilir; ve yüksek fiyatlarla daha küçük miktarlarda ticareti yapılan özel yağlar; Premium ve sertifikalı ürünler, ekolojik ve ekolojik gibi. Ayçiçek yağı üç farklı yöntemle elde edilir; Soğuk pres, sıcak pres ve rafine ayçiçek yağı.

Soğuk presleme ile yağ üreten küçük ama artan sayıda zanaatkâr işleyici var; Yağ, yüksek değerli bir ürün olarak, genellikle "organik" bir ürün olarak satılır ve örn.usadiğer yağlar ve un ile mmen. Gıda sektörü, oleik asit oranı yüksek ayçiçek yağını daha stabil ve kullanışlı olduğu için tercih ediyor. Linoleik asit içeriği yüksek olan yağlar boya, yakıt veya kozmetik gibi teknik yağ üreticileri tarafından tercih edilmektedir.

Ayçiçek yağına olan talep, özellikle sağlık bilincinin artması ve ayçiçek yağının faydalarının takdir edilmesi nedeniyle her yıl artmaktadır. Ayçiçek yağı, kolesterol seviyelerini kontrol etmeye yardımcı olan A ve E vitaminleri, linoleik ve tekli doymamış yağlar bakımından zengindir.

Ayrıca, lahana ayçiçeği oleik asitte daha yüksektir ve gıda üreticileri sağlıksız trans yağların yerine lahana yağı kullanmaya yönelmektedir. Ayçiçek yağı açık renklidir ve nötr bir tada sahiptir - yüksek pişirme sıcaklıklarına dayanabileceğinden iyi bir genel amaçlı yağdır. Ayçiçeği tohumu yağı, yemek pişirmek için mevcut en faydalı bitkisel yağlardan biridir.

öğütmek

Yağ çıkarıldıktan sonra kalan kum, hayvanlar, özellikle geviş getirenler için zengin bir protein kaynağı ve mükemmel bir yemdir. Soya ile karşılaştırıldığında, ayçiçeği unu daha az enerji ve amino asit lisin içerir, ancak daha fazla lif ve metionin içerir.

Ayrılmış bir tohum kabuğu veya kabuğu lif bakımından yüksek ve protein bakımından düşüktür, düşük ticari besleme değerine sahiptir ve bu nedenle genellikle öğütme için bir ısı kaynağı olarak yakılır. Her 100 kilogram ezilmiş ayçiçeği çekirdeği için, işlemci yaklaşık 40 kilogram yağ, 35 kilogram protein açısından zengin un ve 25 kilogram sakatat alıyor.

şeker ayçiçeği

Ayçiçeği tohumları doğrudan veya minimum işlemle tüketilebilir ve şekerleme çiçekleri olarak adlandırılır. Ayçiçek yağı ve irmik aynı ayçiçeği çeşitlerinden yapılırken, tatlı ayçiçeğinin belirli amaçlar için kendine has özellikleri vardır. Tipik olarak, şekerlemeler daha düşük yağ yüzdesine sahip daha yağlı tohumdur ve amaçlanan amacı için üç kategoriye ayrılır:

1. Soyulmamış Ayçiçeği. Bu tohumlar daha büyüktür, 1,2 cm'den (XNUMX/XNUMX inç) daha uzundur, toplam ağırlığın yarısını oluşturan bir çekirdeğe ve ağır siyah beyaz çizgili veya siyah bir kabuğa sahiptir (piyasada beyaz tohumlar da vardır). soyulmadan satılan atıştırmalıklar haline gelir. Çoğu kavrulmuş olarak satılır, bazen tuzla tatlandırılır; Artık ızgara, ekşi krema, soğan gibi tatlar da kullanılıyor.
2. ayçiçeği çekirdeği. Bunlar, mekanik olarak parçalanmış orta büyüklükteki tohumlardır ve çekirdek, çerez olarak veya unlu mamullerde gıda maddesi olarak kullanılır. Çekirdek, sağlıklı yiyeceklerde ve atıştırmalıklarda yaygın olarak kullanılır, salatalara eklenebilir, düz olarak yenebilir veya un kıvamına gelinceye kadar öğütülebilir ve glütensiz una alternatif olarak kullanılabilir; karbonhidrat içeren ve fındık içermeyen.
3. kuş yemi. Kuşları beslemek veya evcil hayvan yemi için kullanılan tohumlar daha küçüktür. Küresel kuş tohumu pazarı, kafes kuşları, yabani kuşlar, güvercinler (özellikle yarış güvercinleri) ve avlanmak için büyüyen veya vahşi hayvanlar için bir yaşam alanı yaratan gelişmekte olan bir pazar olarak ayrılabilir.