Arpa

Arpa, farklı toprak ve iklim koşullarında büyümeye adapte olmuş çok çeşitli formlara sahiptir. Nispeten kısa büyüme mevsimi, arpanın kuzeydeki tarım alanlarında bile yetiştirilmesine olanak tanır. Ayrıca arpa, bu kültürü yalnızca kuzey bölgelerinde değil, aynı zamanda sıcak, aşırı kurak alanlarda da vazgeçilmez kılan hızlı bir gelişme ile karakterizedir. Arpa, kış ve ilkbahar nem rezervlerini daha üretken bir şekilde kullanır, yazın ikinci yarısındaki kuru ve sıcak havaların başlamasından önce taneyi oluşturmak için zamana sahiptir. Bu nedenle arpa, kuru alanlarda Buğday ve yulafArpanın birçok çeşidi ısıya ve tuza dayanıklıdır.

Ekolojik esnekliğe rağmen, maltlık arpa çeşitleri çoğunlukla ılıman iklime ve yazın yeterli yağışa sahip orta enlem bölgelerinde yetiştirilir. Sadece bu koşullar altında bira endüstrisinin gereksinimlerini karşılayan bir tahıl oluşur.

Arpa tanesi 1-2 °C sıcaklıkta çimlenmeye başlar. Ancak bu koşullar altında çimlenme süreci son derece yavaştır. Arpa tohumlarının tutunması için 4 °C sıcaklıkta beş ila yedi güne, 10 °C sıcaklıkta üç güne ve 16-19 °C sıcaklıkta bir ila iki güne ihtiyacınız vardır. Ekimden sürgünlerin ortaya çıkmasına kadar geçen süre toprak sıcaklığına bağlıdır (ne kadar yüksekse, sürgünler yüzeyde o kadar hızlı görünür). Ancak arpa gelişiminin ilk evresinde en uygun sıcaklık 10-15 °C'dir. Daha yüksek bir sıcaklık gelişmeyi hızlandırır ve aynı zamanda yapraklanma evresinin süresini ve üretken başak elemanlarının oluşumunu kısaltır.

Arpa filizleri 5-8 °C'ye kadar kısa süreli donlara dayanabilir. Daha düşük sıcaklıklar yaprakların uçlarına zarar verir ve uzun süreli maruziyette hava organlarının tamamen ölmesine yol açabilir. Gelişimin geç evrelerinde arpa sıfırın altındaki sıcaklıklara dayanamaz. Arpa suya daha az talepkardır ve suyu daha az kullanır buğday ve yulaf.

Arpa çimlenme süreci, tane ağırlığının yarısı kadar su emdiğinde başlar. Bu, buğday ve yulaf için gereken miktardan önemli ölçüde daha azdır. Nem dostu koşullarda, arpa tanesi bir gün sonra şişer, yetersiz nemde ise bu süreç daha uzun sürer.

Bitkinin toplam su tüketimi filizlenme ve filizlenme arasında artar. Maksimum akış boruya çıkış - delme evrelerinde gerçekleşir. Bu dönemde su eksikliği tane verimini olumsuz etkiler. Süt olgunlaşması sırasında nem eksikliğine sapların ve yaprakların erken kuruması, tanede nişasta oluşumunun durması, protein azot içeriğinde artış, yönelimde ve tane boyutunda azalma eşlik eder.

Arpa, uzun gün mahsulleri grubuna aittir ve gelişimi için nispeten uzun ışıklandırma gerektirir. Bu nedenle, kuzey bölgelerinde arpanın büyüme mevsimi, ışık gününün daha kısa olduğu güneydekinden daha kısadır.

Arpa, biyolojik özellikleri (nispeten kısa bir sürede yoğun organik madde birikimi ve kök sisteminin nispeten zayıf gelişimi) nedeniyle toprak verimliliğine talep eden bir üründür. Arpa, toprak çözeltisinin yüksek asitli olduğu bölgelerde zayıf büyür. Genç bitkiler özellikle etkilenir: klorofil oluşum sürecinin ihlali nedeniyle yaprakların erken sararması olur, büyüme gecikir.

Arpa, pH 5,6-5,8'de en iyi şekilde gelişir. Maltlık arpa, çim podsoli, gri orman ve kara topraklarda başarıyla yetiştirilir. İyi havalandırılmış, orta toprak bağları en uygunudur. Arpa, hafif topraklarda zayıf büyür. Maltlık arpa ve bataklık yeraltı suyu ile aşırı azot besinli drenajlı turba bataklığı yetiştirmek için uygun değildir.