Kaynak: oloskop (Rusya)
Sahte ipek olarak bilinen Amarant, faydalı biyolojik özellikleri, çeşitli fitokimyasal yapısı ve önemli farmakolojik özellikleri nedeniyle hem akademik hem de endüstriyel alanlarda giderek artan bir ilgi görmektedir. Bu artan ilgi, birden fazla alanda olası kullanımlarını göstermektedir ve yetiştirme ve işleme pazarında umut verici bir artış olduğunu göstermektedir.
AgroXXI'de referans verilen Agronomy 2025 anketinde bildirildiği üzere, önde gelen amarant tohumu üreticileri arasında Çin, Hindistan, Rusya, Nepal, Meksika, Arjantin, Peru ve Kenya yer almaktadır. Dünya çapında, amarant tohumu verimi 1.5 ila 7.2 arasında değişebilir tons hektar başına.
Avrupa'da tohum verimleri birçok ülkede önemli farklılıklar göstermektedir: Almanya (2100-3300 kg/ha), İtalya (1200-6700 kg/ha), Slovakya Cumhuriyeti (2100-2700 kg/ha), Hırvatistan (1300-2600 kg/ha), Danimarka (1000 kg/ha), Türkiye (2105-4490 kg/ha), Romanya (2650 kg/ha) ve Ukrayna (2460-4350 kg/ha).
Amarant tohumları, hem farmakoloji hem de kozmetoloji için faydalı bir bileşik olan bitki skualeni bakımından zengindir ve amarant yağındaki konsantrasyonu tür/genotipe, kökene ve yetiştirme alanına bağlı olarak %2.4 ila %12 arasında değişir. Buna karşılık, zeytin gibi yağlardaki skualen seviyeleri, buğday mikrop ve pirinç Kepek genellikle %0.1 ile %0.7 arasında değişir ve bu da amarantın skualen ekstraksiyonu için önemli ölçüde daha değerli bir kaynak olmasını sağlar.
Amarant tohumlarının üretimi Avrupa'da sürekli olarak artmaktadır ve burada niş bir sözde tahıl olarak kabul edilmektedir (toplamda yaklaşık 6000 ton niş tohum). Almanya tohum tüketimi için birincil pazar olarak öne çıkarken, Birleşik Krallık, Hollanda, Belçika, İsveç ve Fransa gibi diğer gelişmiş ülkelerde popülaritesi artmaktadır.